მეშვიდე ეჭვი: „ასე, რომ
ვთქვათ ან ამგვარად, რომ მოვიქცეთ, მაშინ ყველა ქააფირი გახდება.“
პასუხი: ალლაჰი როდესაც
ბრძანებას გასცემს ჩვენი მოვალეობა მასზე მორჩილება ან რაიმე არჩევანი თუ არის მისი
მოძებნაა. საკითხის მიმართ არჩევანი თუ იქნება, ვისაც სურს შეასრულებს ვისაც სურს არ
შეასრულებს. ამ მდგომარეობის გარდა, სხვა შემთხვევაში ალლაჰის ბრძანებების წინააღმდეგ
წამსვლელი ცოდვილი ან ქააფირი გახდება. რიცხობრიობას ჰუქმებთან კავშირი არ აქვს. რიცხობრიობა
ისლამში კი არა დემოკრატიულ მმართველობაშია მნიშვნელოვანი.
a)
უმრავლესობის
წინააღმდეგობა ჰუქმებზე არ მოქმედებს.
„14/8. და
უთხრა მუსამ: „რომც უარყოთ თქვენ და ყველამ, ვინცაა დედამიწაზე, უეჭველად, ალლაჰი მდიდარია,
ყოვლადქებულია!““
b)
უზენაესი ალლაჰი
ყურანში გვაცნობებს, რომ უმრავლესობა ალლაჰის ბრძანებების წინააღმდეგ წავიდა.
„6/116. და
თუ დაჰყვები შენ იმ მრავალთ (ურწმუნოებს), დედამიწაზე რომ არიან, ეგენი ალლაჰის გზას
აგაცდენენ შენ. ისინი მხოლოდ ვარაუდს მისდევენ და მხოლოდ სიცრუეს თხზავენ.“
„12/106. მათგან
უმეტესი ისე არ ირწმუნებენ ალლაჰს, თუ არ დაუდგენენ თანაზიართ.“
სანდო წყაროების
მიხედვით, ალლაჰის შუამავლის სიკვდილის შემდეგ მუსლიმი თემის ოთხმოცდაათმა პროცენტმა
რელიგია შეიცვალა ანუ მურთადი გახდა.
მერვე ეჭვი: „ისინი ქააფირები,
რომც იყვნენ, მათზე თაქფირის გამოტანით რას მოვიგებთ?“
პასუხი: თაქფირი შარიათული
ჰუქმია. პირობების შესრულებისა და დამაბრკოლებლების განულების დროს თაქფირის გაკეთება
აუცილებელია/ვააჯიბია. ჩვენ თაქფირის გაკეთების დროს ალლაჰის ბრძანებას ვასრულებთ.
პიროვნება ტაღუთის დონეზე თუა მიღწეული, იმისათვის რომ სხვა რომელიმე პიროვნება ისლამში
შევიდეს ამ პიროვნებას თაქფირი უნდა გამოუტანოს.
ზოგადად, ყურანს
თუ დავაკვირდებით, უზენაესმა ალლაჰმა ურწმუნო და მორწმუნე ერთმანეთისგან განასხვავა
და ისინი დაწყვრილებით აღწერა. ამის მიზეზი, მორწმუნეთა ცნობით მათთან დაკავშირებული
ჰუქმებით მოქმედება და ცხოვრებაა. მსგავსი რამ საჭირო, რომ არ ყოფილიყო უზენაესი ალლაჰი
წიგნში არ დაწერდა.
სუნნეთს თუ
დავაკვირდებით, ალლაჰის შუამავალი ხალხს რელიგიას როდესაც უხსნიდა, თავჰიდის მოწინააღმდეგე
ხალხის თვისებებსა და ჰუქმებს განმარტავდა. ამის ერთ-ერთი მაგალითი სურა ქააფირუნია.
შუამავლის მოსვლამდე ზოგიერთი მუვაჰიდი იყო, თუმცა იმის გამო რომ ისინი მუშრიქების
საქმეში არ ერეოდნენ, წამებისა და ტყვეობის ქვეშ არ ექცეოდნენ. შუამავალმა კი მუშრიქებს
პირდაპირ დაუპირისპირდა და მათი ჰუქმი გამოაცხადა.
პიროვნების
მორწმუნეობა და ურწმუნოება შემდეგ ჰუქმებს მოითხოვს...
მაგალითად:
·
მუსლიმ მმართველზე
მორჩილება ფარძია. ქააფირი მმართველზე მორჩილება აკრძალულია და მისი პოსტიდან ჩამოგდება
აუცილებელია.
·
მუსლიმ მმართველზე
ზექათის გადახდა ფარძია, ქააფირზე კი ქუფრი.
·
მუსლიმისა
და ქააფირის სასაფლაო ცალ-ცალკეა.
·
მუსლიმს ქააფირის
ქალიშვილზე ქორწინება შეუძლია, მასზე ქალიშვილის მიცემა კი არა.
ეს და სხვა
ათობით ჰუქმი პიროვნების მორწმუნეობასა და ურწმუნოებაზეა დამოკიდებული და როგორ შეიძლება
ადამიანმა თქვას ის, რომ სხვას ქააფირს თუ უწოდებს ან არ უწოდებს რა დაშავდება?!
