11.1 მეოთხე პუნქტი - სხვა გზისა და ჰუქმის შუამავლის გზასა და ჰუქმზე აღმატებულად ცნობა ქუფრია

 ტაღუთის გზისა და ჰუქმის აღმატებულად ცნობა შუამავლის ჰუქმსა და გზაზე, ქუფრია. ვინაიდან, შუამავლის (ალლაჰის მშვიდობა და სალამი მას) გზა ალლაჰის რელიგია - ისლამია. ჰუქმი კი, სხვა არაფერია თუ არა, ალლაჰის მიერ მასზე მოვლენილი „ვაჰიი“. ალლაჰი ყურანში ბრძანებს:

„სურა ალ-ი იმრან 3/19... უეჭველად, ალლაჰის წინაშე სარწმუნოება ისლამია...“

„სურა ალ-მაიდა 5/3... დღეს მე სრულვჰყავი თქვენი რჯული თქვენთვის, სრულად გიბოძეთ წყალობა ჩემი და ავირჩიე ისლამი თქვენს სარწმუნოებად...“

„სურა ალ-ი იმრან 3/85. და ვინც ეძიებს სხვა სარწმუნოებას, გარდა ისლამისა, მისგან არ მიიღება (ღმერთის წინაშე) იგი (სარწმუნოება), და ის იქნება საიქიოში წაგებულთა შორის.“

იმამ იბნ ქასირმა (ალლაჰმა შეიწყალოს იგი) თქვა: „ალლაჰის სიტყვები ‘ალლაჰის წინაშე სარწმუნოება ისლამია’ განაცხადია, სადაც ხაზს უსვამს, რომ ისლამის გარდა სხვა რელიგია არ იქნება მიღებული. ისლამი არის ყოველ პერიოდში ალლაჰის მიერ შუამავლების საშუალებით გამოგზავნილზე დამორჩილება. ბოლო შუამავალი, მუჰჰამედ შუამავალი იყო (ალლაჰის მშვიდობა და სალამი მას). ვინც ისლამის გარდა ალლაჰის წინაშე სხვა რელიგიით წარდგება, ის მისგან მიუღებელი იქნება.“[1]

ალლაჰი სხვა აიათში ბრძანებს:

„სურა ჰუჯურათ 49/1. ჰეი თქვენ, რომელთაც ირწმუნეთ! წინ ნუ გაასწრებთ ალლაჰს და მის შუამავალს და გეშინოდეთ ალლაჰის. უეჭველად, ალლაჰი ყოვლისმომსმენია, ყოვლისმცოდნეა.

2. ჰეი თქვენ, რომელთაც ირწმუნეთ! ნუ აუწევთ ხმას შუამავლის ხმაზე მაღლა და არ მიმართოთ მას ისევე ხმამაღლა, როგორც მიმართავთ ერთმანეთს. რომ არ შეიქმნას თქვენი საქმენი ამაოდ და ვერც კი იგრძნოთ თქვენ.“

იმამ იბნ ყაიიმმა (ალლაჰმა შეიწყალოს იგი) თქვა: „პირველ აიათში კრძალავს მისზე და შუამავალზე წინ გასწრებას. სალაფთა უმეტესობამ ამ აიათის შესახებ თქვა: ‘არ ისაუბროთ მანამ, სანამ შუამავალი არ ისაუბრებს. არ იმოქმედოთ მანამ, სანამ შუამავალი არ გიბრძანებთ.’ უეჭველად, უნდა ვიცოდეთ, რომ საკუთარი ჭკუის ან სხვისი ჭკუის ‘მოვლენილზე’ წინ დაყენება, შუამავლის წინააღმდეგ წასვლა და მისი სიტყვის არაფრად ჩაგდებაა... ადამიანის ხმა შუამავლის ხმაზე მაღალი თუ არის და ეს იწვევს მისი ქმედების ანულირებას, მაშინ როგორი იქნება მათი მდგომარეობა, რომლებმაც საკუთარი აზრი და შეხედულებები, ცოდნა და პოლიტიკა ყურანზე მაღლა დააყენა? მათი ამგვარი ქმედებები უფრო დიდი მიზეზი არ არის იმისთვის, რომ მათი ქმედება განულდეს?“[2]

შეიხუ’ლ-ისლამ იბნ თაიმიიამ (ალლაჰმა შეიწყალოს იგი) თქვა: „მუსლიმების რელიგიაში უპირობოთ ცნობილია, რომ ის, ვინც ისლამს განშორდება და მუჰამმედის შარიათისგან განსხვავებულ შარიათს გაჰყვება, ქააფირი გახდება.“[3]

აქედან გამომდინარე, ვინც შუამავლის გზას (ისლამს) არ დაემორჩილება ან ისლამის გარდა სხვა გზას მოძებნის, ნიშნავს, რომ მან სხვა გზა ისლამის გზაზე აღმატებულად აღიარა, რაც ქუფრია. დაადგება იმ გზას, რომელიც ალლაჰის მიერ არ იქნება მიღებული, შედეგად კი დამცირებულთა რიგებში აღმოჩნდება. ამ ჰუქმს პირველ რიგში მიეკუთვნება ის საზოგადოება, რომელიც ფიქრობს, რომ ისლამი ამ საუკუნისთვის აღარ გამოდგება და შესაბამისად დემოკრატიას ან მსგავს სისტემებს განასახიერებენ.

როგორც უკვე ითქვა, შუამავლის მიერ გაცხადებული რელიგიური ჰუქმები სხვა არაფერია თუ არა, ალლაჰის მიერ მასზე მოვლენილი ‘ვაჰიი’. შედეგად, შუამავლის მიერ გაცხადებულ ჰუქმებზე მორჩილება თავჰიდი და იმანია, ხოლო წინააღმდეგ წასვლა შირქი და ქუფრია. საკითხთან დაკავშირებით ალლაჰი ბრძანებს:

„სურა ჰაშრ 59/7... და რაც მოგცათ თქვენ შუამავალმა, აიღეთ იგი; ხოლო რაც აგიკრძალათ, თავი შეიკავეთ მისგან. გეშინოდეთ ალლაჰის. უეჭველად, ალლაჰი მკაცრსაზღაურიანია!“

იმამ ქურთუბი (ალლაჰმა შეიწყალოს იგი) აიათის განმარტებისას ამბობს: „ალ-მაჰდევიმ თქვა: ‘შუამავლის მიერ ნაბრძანები ყოველი საკითხი ალლაჰისგან მოსული ბრძანებაა...“[4]

ალლაჰი სხვა აიათში ბრძანებს:

„სურა ნისა 4/14. ვინც აღუდგება ალლაჰსა და მის შუამავალს, და გადავა მის (ალლაჰის) საზღვრებს, მას იგი შეიყვანს ცეცხლში, სადაც სამუდამოდ დარჩება და მისთვისაა სასჯელი დამამცირებელი!“

იმამ იბნ ყაიიმმა (ალლაჰმა შეიწყალოს იგი) თქვა: „შუამავლისადმი ზნეობის საწყისი შემდეგია: სრული მნიშვნელობით მასზე მორჩილება, ბრძანების შესრულება, გასაჩივრების გარეშე მის მიერ მოტანილი ამბის დასტური, მათში ეჭვის არ შეტანა, ადამიანების შეხედულებებისა და აზრების მის წინ არ დაყენება. როგორც ერთადერთ ალლაჰს უნდა ვეთაყვანოთ, ისევე უნდა დავემორჩილოთ მხოლოდ და მხოლოდ შუამავალს. აი, ეს არის ორი თავჰიდი. იმისათვის, რომ ადამიანი ალლაჰის სასჯელს გადაურჩეს ორივე ‘თავჰიდი’ უნდა შესრულდეს. პირველი არის ალლაჰისადმი თავჰიდი, ხოლო მეორე მის მიერ გამოგზავნილ შუამავალზე მორჩილების თავჰიდი.“[5]

ალლაჰი ბრძანებს, რომ ავიღოთ ის, რაც შუამავალმა მოგვცა და მივატოვოთ ის, რაც მან აგვიკრძალა. ვინაიდან, შუამავლის მიერ მოცემული არის ჰალალი და სასარგებლო, რომლებიც ალლაჰმა დააწესა. ხოლო, შუამავლის მიერ აკრძალული არის ჰარამი და ცუდი რაღაცები, რომლებიც ალლაჰმა აკრძალა, როგორიცაა პროცენტი და მრუშობა. ასე, რომ ის, ვინც ჰალალისა და ჰარამის საზღვრებს დაარღვევს და ჰარამის მსგავს, აზარტულ თამაშებსა და ალკ. სასმელს ნებადართულად ცნობს, ხოლო ისლამისკენ მოპატიჟებასა და ჯიჰადის მსგავსს მდგომარეობებს აკრძალულად მიიჩნევს, ადამიანისეულ კანონებს ისლამის კანონებზე წინ დააყენებს, ტაღუთის ჰუქმებს შუამავლის საშუალებით მოვლენილ ჰუქმებზე უპირატესად ჩათვლის... ქააფირი გახდება.

---

[1] იბნ ქესირ, თეფსირულ-ყურ’ანი’ლ-აზიმ: 2/20.

[2] იბნ ყაიიმ, ბედაიუ’თ-თაფსირ: 3/5;

[3] იბნ თაიმიია, მეჯმუუ’ლ-ფათავა: 28/524;

[4] ქურთუბი, ალ-ჯამიუ ლი აჰქამი’ლ-ყურ’ან: 18/17;

[5] ქურთუბი, ალ-ჯამიუ ლი აჰქამი’ლ-ყურ’ან: 18/17;