ცოდნის გარეშე საუბარი და მოქმედება ჰარამია.
ყურანიდან ამის შესახებ დალილი შემდეგია:
„33. უთხარი: ღმერთმა ჩემმა მხოლოდ საზიზღრობები (1) (გარყვნილება, როგორიცაა მრუშობა და ა.შ.) აკრძალა, როგორც აშკარა, ისე დაფარული და ურჩობა და უსამართლო მძლავრობა (2)
(ადამიანებზე) და ის, რომ ალლაჰს არ გაუჩინოთ მოზიარე, რაზეც მტკიცებულება არ მოუვლენია;
და
რომ თქვათ ალლაჰზე ის, რასაც არ უწყით.“ (სურა ალ-ა’რაფ).
„168.
ჰეი,
ადამიანებო! ჭამეთ რაც არის ნებადართული და სუფთა ამ ქვეყანაზე და არ გაყვეთ ეშმაკის კვალთ, უეჭველად, იგი აშკარა მტერია თქვენი.
169. იგი გიბრძანებთ მხოლოდ ავსა და საზიზღარს და რომ თქვათ ალლაჰზე ის, რაც არ უწყით.“ (სურა
ალ-ბაყარა).
“3. არიან ხალხთაგან ისეთნი, რომლებიც ცოდნის გარეშე დაობენ ალლაჰის თაობაზე და მიჰყვებიან ყოველ ჯიუტ ეშმაკს!
4. დაიწერა მისდა (1) (ეშმაკზე), რომ ნებისმიერი, ვინც მას მოყვასად ჩათვლიდა, ის აცდუნებდა და
მიიყვანდა ცეცხლის სასჯელამდე!”.
(სურა ალ-ჰაჯჯ).
ალლაჰი უცოდინრობით საუბარს ეშმაკის თამაშს უწოდეს, რისი დასასრული/ბოლო
ცეცხლია.
„36.
არ
მისდიო იმას, რისი ცოდნაც არ მოგეპოვება შენ. უეჭველად, ყურის, თვალის და გულისგან,
ყველასგან პასუხი მოეკითხება! (1) (მის პატრონს)“. (სურა ალ-ისრაა).
„15.
აკი
იკვლევდით! თქვენი ენით და ბაგეებით ამბობთ იმას, რისი ცოდნაც არ გაგაჩნიათ და
ფიქრობთ, რომ ეს საქციელი უმნიშვნელოა, არადა ალლაჰის წინაშე ეს დიდი ცოდვაა!“ (სურა ან-ნუურ).
„66.
აი, თქვენ ესა ხართ,
იმაზე დაობდით, რაც (მეტ-ნაკლებად) იცოდით (1) (ქრისტიენებმა და
იუდეველებმა იცოდნენ თევრათში და ინჯილში რაც იყო მოვლენილი); რატომღა კამათობთ იმაზე,
რაც
არ იცით (2) (რატომ კამათობთ იბრაჰიმის თაობაზე)? უეჭველად, უწყის ალლაჰმა და არ უწყით თქვენ!“ (სურა ალ-ი იმრან).
ქურთუბი
(რაჰიმაჰულლაჰ) ამ აიათის შესახებ ამბობს:
„აიათი გვამცნობს, რომ უცოდინრობითა და საკმარისი
გამოკვლევის (ინფორმაციის მოძიების)
გარეშე კამათი ჰარამია. ასევე აიათი
უკრძალავს კამათს მათ, ვინც ცოდნას ფლობს.
უზენაესი ალლაჰი ყურანში ბრძანებს:
„125. მოუწოდე შენი ღმერთის გზისკენ სიბრძნითა და კეთილი შეგონებით, ეკამათე მათ საუკეთესო მეთოდით. უეჭველად, შენი ღმერთი უკეთ უწყის, თუ ვინ აცდა თავის გზას და უკეთ
უწყის ჭეშმარიტ გზაზე მყოფთ!“ (სურა
ან-ნაჰლ).““[1]
„1. ჰეი თქვენ, რომელთაც ირწმუნეთ! წინ ნუ გაასწრებთ ალლაჰს და მის შუამავალს და გეშინოდეთ ალლაჰის. უეჭველად, ალლაჰი ყოვლისმომსმენია, ყოვლისმცოდნეა.“ (სურა
ალ-ჰუჯურათ).
ალლაჰმა ანგელოზები შეაქო, რადგან: „26. ისინი (2) (ანგელოზები) პატივდადებული მსახურნი
არიან!
27. არ ასწრებენ მას სიტყვას და ისინი მისი ბრძანების თანახმად მოქმედებენ.“ (სურა
ალ-ანბიაა).
„2. ჰეი თქვენ, რომელთაც ირწმუნეთ! ნუ აუწევთ ხმას შუამავლის ხმაზე მაღლა და არ მიმართოთ
მას
ისევე ხმამაღლა, როგორც მიმართავთ ერთმანეთს, რომ არ შეიქმნას თქვენი საქმენი ამაოდ და
ვერც კი იგრძნოთ თქვენ.“ (სურა ალ-ჰუჯურათ).
იბნუ’ლ ყაიიმ-ი
(რაჰიმაჰულლაჰ) ამბობს:
„თუ ადამიანების ხმა შუამავლის ხმაზე მაღალი იქნება, რაც ამელს/საქმეს ამაოდ გადააქცევს, მაშინ როგორი იქნება იმ
ადამიანების მდგომარეობა, რომლებმაც შუამავლის
შეხედულება, სიტყვები, გადმოცემები და წესები შეცვალეს?! ნუთუ ეს მდგომარეობა უფრო დიდი
დანაშაული არ არის
და მათი საქმენი ამაოდ ქმნას უფრო არ
საჭიროებს?!“[2]
„62. მორწმუნენი არიან მხოლოდ ისინი, რომელთაც ირწმუნეს ალლაჰი და მისი შუამავალი. როცა
ისინი მის გვერდით არიან საერთო საქმეში, არ წავლენ მისი (1) (შუამავლის) ნების გარეშე.
უეჭველად, რომელნიც შენგან ნებართვას ითხოვენ, სწორედ ეგენი არიან, რომელთაც ირწმუნეს ალლაჰის და მისი შუამავალის. თუ ნებართვას გთხოვენ თავიანთი საქმეების გამო, ნება მიეცი
მათგან იმას, ვისაც ინებებ და
შესთხოვე ალლაჰს მიუტევოს მათ. უეჭველად, ალლაჰი
მიმტევებელია, მწყალობელია!“ (სურა
ან-ნუურ).
„36. მორწმუნე კაცს და მორწმუნე ქალს გადაწყვეტილების მიღებისას
არ
აქვთ არჩევანი, თუ ალლაჰმა და მისმა შუამავალმა უკვე მიიღო გადაწყვეტილება. და ის, ვინც ეურჩება ალლაჰსა და მის შუამავალს, ცხად გზააბნევაშია ჩავარდნილი!“ (სურა ალ-აჰზააბ).
„43. და არ მოგვივლენია ჩვენ შენამდე, თუ არა ადამიანნი (1) (და არა ანგელოზები), რომელთაც
შთავაგონებდით. თუ თქვენ არ იცით, მაშ, ჰკითხეთ მცოდნეებს
(2)
(რომლებზეც გარდმოვევლინა) (სწავლულებს (3) (რაბინებსა და ბერებს)),“ (სურა ან-ნაჰლ).
და ბოლოს: „ვააჯიბის მიმტოვებელი, მიტოვებული საქმის (ვააჯიბის) გამო არ მართლდება და ცოდვილი ხდება.
