უზენაესმა
ალლაჰმა საკუთარი ჰუქმების გატარება და ქმნილებებზე მის მიერ გაცემული სახელების შერქმევა
ჩვენთვის ფარძად დააწესა. ალლაჰი რომელიმე პიროვნებაზე ქააფირს თუ იტყვის, მაშინ ჩვენ
ვალდებულნი ვართ, რომ ამ პიროვნებას ქააფირი ვუწოდოთ. ყოველივე ეს კი ერთ-ერთი ღვთისმსახურებისა
და ალლაჰზე მორჩილების გამოხატულებაა. როგორც კი ისლამის ნიშნების მატარებელს მუსლიმანს
ვუწოდებთ, ასევე ქუფრის მატარებელ პიროვნებასაც ქააფირი უნდა ვუწოდოთ. მსგავსი მოქმედება
თაქფირისტობა კი არა, არამედ მუსლიმანის ვალდებულებაა. აქ მნიშვნელოვანია ის, რომ პიროვნებას
ქააფირის სტატუსი არა ჩვენი ნებითა და სურვილებით, არამედ შარიათული მტკიცებულებების
საფუძველზე უნდა მივანიჭოთ. შარიათული მტკიცებულებების არსებობის შემდეგ კი, პიროვნებაზე
თაქფირის გამოტანა სავალდებულო გახდება.
ზოგიერთები
აშკარა ქუფრში მყოფ პიროვნებებზე თაქფირის გაკეთებისგან შორს დგანან. განსაკუთრებით
კი, ტაღუთზე თაქფირის გაკეთებისგან, რაც ძალზედ არასწორი და მცდარი მოქმედებაა. ასეთ
დროს ალლაჰის მიერ მათზე მინიჭებული ჰუქმის არაფრად მიჩნევას აქვს ადგილი, რაც თავისთავად
სხვადასხვა შეცდომებს იწვევს. საბოლოოდ კი, როგორც ჩვენი საკუთარი თავის, ასევე ადამიანების
გზიდან გადაცდენა გარდაუვალია. აშკარა ქუფრში მყოფ ადამიანებზე, რომელთა სათავეც ტაღუთია,
თაქფირის არ გაკეთების შედეგად გამოწვეული ზიანი შემდეგნაირად შეგვიძლია, რომ ჩამოვაყალიბოთ:
1) მსგავსი
მოქმედება ალლაჰის მიერ გაცემული ჰუქმის არაფრად ჩაგდებას გულისხმობს. როგორც ცნობილია,
ალლაჰმა საკუთარი ჰუქმით მოქმედება გვიბრძანა. მსგავს სიტუაციაში კი, ჩვენ ალლაჰის
ჰუქმით არ ვიმოქმედებთ და ქმნილებებს მის მიერ მინიჭებული სახელებით არ მივმართავთ.
უზენაესი ალლაჰი ყურანში ბრძანებს:
„5/44...
ვინც არ განსჯის
იმით, რაც ალლაჰმა მოავლინა, სწორედ ეგენი არიან ურწმუნონი.“
„5/45...
ვინც ისე
არ განსჯის, როგორც ეს ალლაჰმა ზეგარდმოავლინა, სწორედ ეგენი არიან უსამართლონი!“
„5/47...
ვინც არ განსჯის
ალლაჰის მოვლინებულის მიხედვით, სწორედ ეგენი ურჩნი არიან!“
მათ
ალლაჰის მიერ გაცემულ ჰუქმს თუ არ მივანიჭებთ, მაშინ მათი მმართველების კმაყოფილების
მოპოვების სახელით ალლაჰის ჰუქმს დავმალავთ, რითაც იუდეველების მსგავს შეცდომას დავუშვებთ.
2) მათზე თაქფირის
არ გაკეთება ისეთი ინფორმაციის დამალვას ნიშნავს, რისი ახსნა-განმარტებაც ფარძია. ამის
შესახებ უზენაესი ალლაჰი ყურანში ბრძანებს:
„2/159.
უეჭველად, რომელნიც მალავენ ჩვენს მიერ ზემოვლენილ ცხად მტკიცებულებებსა და მოძღვრებას,
მას შემდეგ, რაც ჩვენ იგი ხალხთათვის წიგნში ნათელვყავით, ნამდვილად მათ წყევლის ალლაჰი
და მაწყევარნიც!“
3)
მათზე თაქფირის არ გაკეთება ტაღუთის ნამდვილი
სახის, ქუფრისა და შირქის შესახებ ინფორმაციის ადამიანებისგან დამალვას ნიშნავს. რომ
აღარაფერი ვთქვათ ტაღუთზე მუსლიმანის სამოსის მინიჭებაზე!
4)
ტაღუთზე თაქფირის გამოტანას დროის ფუჭად დახარჯვად
თუ მივიჩნევთ, მაშინ ალლაჰის შუამავლის (სალლალლაჰუ ‘ალეიჰი ვა სალლამ) მიერ ტაღუთებზე
გამოტანილი თაქფირიც დროის ფუჭად დახარჯვად უნდა მივიჩნიოთ, რაც გამორიცხულია.
5)
ტაღუთებზე თაქფირის არ გაკეთება მათი რაოდენობის
გაზრდას და გამრავლებას გამოიწვევს. ასევე სისასტიკისა და ქუფრის გაზრდასაც. ისინი
საკუთარ თავებს ზოგიერთი ეგრედ წოდებული ალიმის საშუალებით მუსლიმანებად მიიჩნევენ,
საკუთარ ქმედებებს სწორად თვლიან და მათ წინააღმდეგ წამსვლელ მუვაჰიდ მუსლიმანებს შესრულებული
სჯიან, რაც ძალიან საშიშია.
ჩვენს
მიერ ჩამოთვლილი და კიდევ ბევრი ჩამოუთვლელი მიზეზების გამო აშკარა ქუფრის მქონე პიროვნებაზე
თაქფირის არ გაკეთება შარიათიდან გამომდინარე ძალიან საფრთხილო და საშიშია. აქედან
გამომდინარე, თუ გვინდა რომ მსგავს შეცდომაში არ აღმოვჩნდეთ, ჩვენს შეხედულებებზე და
ფიქრებზე მუდამ უნდა დავფიქრდეთ.
