ეს ყაიდა შეიცავს დეტალებს:
1.
ის, ვინც „ასლი“ ქააფირებს თაქფირს არ გაუკეთებს, ქააფირი გახდება
ყადი იიადმა (ალლაჰმა
შეიწყალოს იგი) თქვა: „ის, ვინც ებრაელებს, ქრისტიანებს და მურთადებს თაქფირს არ გაუკეთებს
ან დაყოვნდება ან ეჭვი შეეპარება, ქააფირი გახდება.“[1]
აქედან გამომდინარე,
ვინც ებრაელებსა და ქრისტიანებს (აჰლი ქითაბს), ბუდისტებსა და ათეისტების მსგავს ქააფირებს
თაქფირს არ გაუკეთებს, ქააფირი გახდება.
2.
ვინც ყურანისა და სუნნეთის მიერ ქააფირად წოდებულს თაქფირს არ გაუკეთებს,
ქააფირი გახდება
იმამ ნავავიმ (ალლაჰმა
შეიწყალოს იგი) თქვა: „ის, ვინც ისლამის გარდა სხვა რელიგიის მიმდევარს თაქფირს არ
გამოუტანს ან მათ ურწმუნოებაში დაეჭვდება ან მათ გზასაც სწორ გზად მიიჩნევს, ქააფირი
გახდება, მიუხედავად იმისა, საკუთარ თავს მუსლიმანს და მორწმუნეს რომც უწოდებდეს.“[2]
აქედან გამომდინარე,
ვინც ყურანისა და სუნნეთის მიხედვით ისლამში არ შესულს, ასევე ქააფირად გაცხადებულ
ეშმაკს, ფარაონს, აბუ ლეჰებს, აბუ ჯაჰილს, დაჯჯალს და მსგავსებს თაქფირს არ გაუკეთებს,
ქააფირი გახდება.
3.
ვინც იჯმათი გაცხადებულ პიროვნებებს თაქფირს არ გაუკეთებს, ქააფირი გახდება
აქედან გამომდინარე,
ვინც „ვაჰდეთ-ი ვუჯუდ“-ის[3]
მრწამსის მატარებლებს, რაფიზიტებსა[4]
და ნუსაირიტების[5] მსგავს
პიროვნებებს, ასევე, ისლამის კუთვნილ წეს-ჩვეულებების არაფრად მიმჩნევლებს, ტაღუთებსა
და მათ მხარდამჭერებს თაქფირს არ გაუკეთებს, ქააფირი გახდება.
4.
ვინც შარიათულ არგუმენტებზე დაყრდნობით გაცხადებულ ქააფირს თაქფირს არ
გაუკეთებს, ქააფირი გახდება
იმამ იბნ აბდულბარრიმა
(ალლაჰმა შეიწყალოს იგი) თქვა: „ვააჯიბია შემდეგი რამ: ქააფირად ცნობა იმის, ვისზეც
არსებობს იჯმა[6] ან
ღია არგუმენტი ყურანისა და სუნნეთის, რომ ეს პიროვნება ქააფირია.“[7]
აქედან გამომდინარე,
ვინც თაქფირს არ გაუკეთებს მას, რომელიც გარდაცვლილებს შესაწირს უძღვნის, ვინც ალლაჰის
გარდა სხვას სთხოვს დახმარებას და ვინც ალლაჰის შარიათი გვერდით გადადო და სხვა კანონი
გამოსცა, ქააფირი გახდება.
Ø
ყურადღება: მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ შემდეგი საკითხები:
-
თაქფირს არ იმსახურებენ ისინი, რომლებისთვისაც სხვა პიროვნების ქუფრი ცნობილი
არ არის. ვინაიდან, ეჭვი თვით ქუფრ ქმედებაში კი არა, არამედ ამა თუ იმ პიროვნების
შესრულებულ ქმედებაშია.[8]
-
თაქფირი არ სრულდება იმ საკითხის მიმართ, რაზეც სწავლულთა შორის სხვადასხვა
აზრია. მაგალითად, ერთი-ორი ნამაზის მიმტოვებლის ჰუქმის შესახებ საკითხი. თაქფირს არ
იმსახურებს ის, ვინც ერთ-ორ ნამაზის მიმტოვებელს თაქფირს არ უკეთებს, რადგან ამ საკითხში
სხვადასხვა აზრი არსებობს.
[1] ყადი იიად, აშ-შიფა:
2/603;
[2] ნავავი, რავზათუ’თ-თაალიბინ:
10/70;
[3] სუფისტური მიმდინარეობა,
რომელთა მიხედვითაც მხოლოდ ალლაჰი არსებობს და სხვა დანარჩენი ფანტაზიაა. ანუ ყველაფერი
დანარჩენი ალლაჰის ნაწილი-განსახიერებაა. ალლაჰს მივეკედლები მსგავსი მრწამსისგან.
[4] ებრაელთა მიმდინარეობა,
რომლებმაც უარყვეს სუნნეთი და დაუკავშირდნენ ხალიფა ალის (ალლაჰი იყოს მისი კმაყოფილი).
[5] შიიტების მიმდინარეობა,
რომლებიც ხალიფა ალის (ალლაჰი იყოს მისი კმაყოფილი) აღმერთებენ.
[6] სწავლულთა საერთო
აზრი
[7] იბნ აბდულბარ, ათ-თამჰიდ:
21/17;
[8] მაგალითად: პიროვნება
„ა“ აღიარებს, რომ ალლაჰის გარდა სხვის მიმართ ვედრების აღვლენა ქუფრია. პიროვნება
„ბ“ კი, ალლაჰის გარდა სხვას ევედრება, რაც იმას ნიშნავს, რომ მუშრიქია. თუმცა, პიროვნება
„ა“-მ პიროვნება „ბ“-ის ამგვარი ქმედების შესახებ არ იცის. შესაბამისად, პიროვნება
„ა“-სთვის პიროვნება „ბ“ ჯერ კიდევ მუსლიმია. აქვე შეიძლება გამოჩნდეს პიროვნება „გ“,
რომლისთვისაც პიროვნება „ბ“-ს შირქი ცნობილია და შესაბამისად, მისთვის პიროვნება „ბ“
მუშრიქია. ვინაიდან, პიროვნება „ა“-მ არ იცის პიროვნება „ბ“-ის მიერ შესრულებული შირქი
და შესაბამისად თაქფირს არ უკეთებს, ამავე დროს პიროვნება „გ“-მ თაქფირი არ უნდა გაუკეთოს
პიროვნება „ა“-ს, რადგან ამ უკანასკნელმა იცის რომ, ალლაჰის გარდა სხვაზე აღვლენილი
ვედრება შირქია, თუმცა პიროვნება „ბ“-ის მიერ შესრულებული ქმედება არ იცის.
