ამის შემდეგ, თაქბირს წარმოთქვამს
და მეორეჯერ სეჯდეს შეასრულებს. ისე მოიქცევა, როგორც პირველი სეჯდის შემთხვევაში.
შემდეგ, თაქბირის წარმოთქმით თავს წამოსწევს და მსუბუქად დაჯდება. ამ დაჯდომას „ჯელსეთუ’ლ-ისთირაჰა“
- (შესვენების დაჯდომა) ეწოდება, რაც მუსთეჰაბია (მოსაწონია). თუ არ შესრულდება ზიანი არ იქნება.
ამ დროს (შესვენების დაჯდომისას) დუ’ა ან ზიქრი არ არის.
[1] აბუ დავუდ, 1/531, ჰადისის N: 850; ალ-ალბაანი, სახიხუ სუნენ-ი აბუ
დავუდ, 1/160, ჰადისის N: 756, აცხადებს, რომ ჰადისი სახიხია.
